Hellvar @ Yokapark.com

Hellvar – 冰岛
音乐流派：Electro / Alternative / Rock
官方网站：http://hellvar.blogspot.com/
myspace：http://www.myspace.com/hellvarmusic
乐队简介：
HELLVAR乐队成立于2004年，始创成员吉他手和鼓手Heida和Elvar当年正从冰岛到柏林留学修哲学课程。二人带着他们创作的具有浓郁的冰岛特色摇滚的作品，配以电声吉它和鼓机重新进行编排。Elvar说Hellvar的音乐如同鼓机和吉他，而Heida不想描述什么，他说：“随性。”2007年初，乐队随着吉他神童Alexandra和贝司手Sverrir的加入，两年两女编制的HELLVAR成为电子乐及新浪潮音乐的佼佼者。乐队于2007年底发行了处女作品《Bat out of Hellvar》

Unun Video "Lög unga fólsins"

Unun
"Lög unga fólsins" (Young thug's songs), a Song of their Debut Album "Æ" on Smekkleysa Label (1994)
http://www.youtube.com/watch?v=Y0hsjDFYup0

http://this.is/unun
www.smekkleysa.net

Hellvar & Vicky Pollard @ 7, 9, 13 @ Klapparstigur

Hellvar, Klaus, Thundercats will play at sjö, níu 13 (Knock on wood) in Klapparstígur(Rocky Road) next friday 23. may.
First band starts at 22:45. First person to come gets a free CD from the bands.

TOUR D’HORIZONS # 14 - Islande, Mon Amour (deuxième partie)

Suite et fin provisoire (il reste sans aucun doute d’autres découvertes à faire) d’un périple virtuel au nord du cercle polaire, avec escale à Akureyri, capitale de l’Islande du nord et siège de Kimi Records, label foncièrement indépendant et défricheur, aux signatures motivées par une exigence remarquable d’intégrité et d’obstination.
BORKO, alias Björn Kristiansson, et “Celebrating Life” (Kimi Records/Morr Music) en première illustration : errances maîtrisées entre tout électronique et mélancolies humaines, chant plaintif, trompette et cuivres sombres, guitares humbles. Des boucles et répétitions entêtantes (”Continental Love“), servies par un sens aigu du drame et de la scénarisation (”Hondo And Borko“, “Sushi Stakeout“)… un disque dont on disséquera longuement les richesses.
MR SILLA & MONGOOSE et l’étonnant “Foxbite” (Rafraf/Kimi Records) qui décline ses miniatures entre électronique audacieuse en petites touches expérimentales et un folk plus traditionnel, relevé d’un chant d’outre-computer. Excellence tremblotante (”Raggedypack“) et bizarreries nombreuses, un autre album à décortiquer patiemment.
Le “Bat Out Of Hellvar” (Kimi Records) de HELLVAR oscille aussi entre différentes tentations, plus violentes toutefois : un rock indé noisy renforcé par des machines (”Ice Cream Drum Machine“), une déclinaison de My Bloody Valentine et des orientations plus pop-new wave (”Give Me Gold“). Chant à la Björk, mutin et lancinant et l’évocation tenace d’une version ressuscitée des Sugarcubes.
Il faut une maîtrise en origami pour replier l’étonnante pochette de “Ein í Leyni” (Smákökurnar/Kimi Records), ce disque rare de BENNI HEMM HEMM (uniquement distribué en Islande, mais disponible par correspondance sur le web du groupe), œuvre très collective, chantée en suédois, danois, anglais, islandais et français (deux mots !), dans la lignée des précédents disques de la petite troupe : folk au sourire léger, cuivres majeurs et mélodies langoureuses, des concentrés d’émotions qui se dilueront aisément dans les discothèques précieuses. On notera les participations de Jensk Lekman et du jazzman Bill Wells, gages d’une notoriété et d’une reconnaissance croissantes du groupe.
HJALTALIN et son “Sleepdrunk Seasons” (Kimi Records) pour conclure, provisoirement, ces belles excursions. La destination finale était la plus belle, la plus dépaysante d’une manière singulière : point d’expérimentations, pas de bricolages, aucuns effets électroniques enveloppants, le son de Hjaltalin est une alchimie naturelle d’orchestre de poche, un pointillisme et une précision des notes empruntés à Sufjan Stevens (”Traffic Music“), des épopées miniatures vibrantes bordées d’instruments baroques, Divine Comedy à l’échelle décuplée des sagas locales, Arcade Fire dans certains emballements (”Selur“), mélodies en scènes d’expositions, développements et rebondissements (”Goodbye July/Margt Ad Ugga“)… Un disque plein de vie et d’envies et coup de cœur septentrional !
www.presto.presse.fr
Tous les disques sont en vente sur www.kimirecords.net
Merci à Baldvin Esra
En Anglais:
This musical journey above the Arctic Circle temporary ends in Akureyri, capital of Northern Iceland and home to Kimi Records, an independent and smart label.
BORKO, a.k.a. Björn Kristiansson, and “Celebrating Life” (Kimi Records/Morr Music) : between total electronic and human spleen, crying vocals, dark brass section and humble guitars. Loops and repetitions (”Continental Love“) and an acute sense for dramas (”Hondo And Borko“, “Sushi Stakeout“), a record that needs to be play many times to be fully appreciated.
MR SILLA & MONGOOSE and their surprising “Foxbite” (Rafraf/Kimi Records), hesitating between electro (and sometimes experimental) miniatures and a more traditional folk… Many great songs (”Raggedypack“) and another record that needs patience.
On “Bat Out Of Hellvar” (Kimi Records), HELLVAR proves its good knowledge of noisy electro rock (”Ice Cream Drum Machine“), My Bloody Valentine noisy new wave (”Give Me Gold“). With a delicious voice a la Björk… a haunting evocation of a Sugarcubes resurrection…
One needs a masters degree in origami to fold and unflod the amazing cover of “Ein í Leyni” (Smákökurnar/Kimi Records), a very rare record by BENNI HEMM HEMM, a collective work sung in Swedish, Danish, English, Icelandic and even french (two words!). Smily choral folk with a brass section, Jensk Lekman and jazzman Bill Wells as guests, many reasons to like it and to follow this band…
HJALTALIN and “Sleepdrunk Seasons” (Kimi Records) as a great final destination : no electronic soft effects, just the magical alchemy of a natural pocket orchestra, pointillism and precise notes borrowed from Sufjan Stevens (”Traffic Music“), epics anthems with baroque instruments, Divine Comedy turning into local sagas, some Arcade Fire spirit when the music accelerates (”Selur“, “Goodbye July/Margt Ad Ugga“). A record full of life and desires…

All records are on sale on www.kimirecords.net
Thank you to Baldvin Esra

Unun "Geimryk" Video

Unun
"Geimryk"
Song #6 of the 2nd Album "Ótta" of Unun (Smekkleysa, 1998, SM78CD)
http://www.youtube.com/watch?v=2aW0XACEwPs

http://this.is/unun
www.smekkleysa.net

Heida blogg # 4

Þá er ég stödd á kaffihúsi með netsambandi þann 5. maí og tvennir tónleikar til viðbótar að baki. Hellvar og Vicky Pollard spiluðu á Get Lucky bar á laugardagskvöld, þar sem um 10 kínverskar sveitir léku einnig og þar var furðuleg stemning. Vel var tekið í íslensku sveitirnar en þær kínversku voru nokkuð einsleitar, og greinilegt að metall og glam er tískan í kínverska bransanum í dag. Þær voru allar búnar að liggja yfir töktum vestrænna fyrirmynda sinna, og sýndu tilþrif í gítarsólóum og grettum og pósum á afar tilkomumikinn hátt. Ekkert bandanna var þó sérstaklega eftirminnilegt, og sum þeirra sóttu heilu og hálfu kaflana í þekkt rokklög sögunnar, án þess að það virtist skipta máli fyrir áhorfendur. Allt annað var uppi á teningnum í gær á Mao live, sem er stórfínn tónleikastaður. Þar voru íslensku sveitirnar að spila ásamt 4 kínverskum böndum sem voru frumlegri og meira skapandi en kvöldið áður. Á Mao live var algjörlega brjálað stuð, enda síðasti séns að rokka feitt í Kína, í bili að minnsta kosti. Hljómurinn var góður og áhorfendur algjörlega að fíla þetta. Það var því ekkert verið að flýta sér heim eftir gigg, heldur gengið um og selt Hellvar-diska. Klukkan vel gengin í 2 þegar við rólegri hópurinn héldum heim á leið. Það hefur skapast undarleg hefð meðal Hellvar, að borða kvöldmat eftir gigg, á bilinu miðnætti til 2 eftir miðnætti, og í gær fundum við þennan fína veitingastað sem var opinn allan sólarhringinn og borðuðum 3-réttað og drukkum 3 bjóra með, og borguðum fyrir um 700 krónur íslenskar. Ef við gætum bara tekið kínversk verð með okkur heim, væri margt svo miklu einfaldara. Í morgun fengum við svo smá kaffispjall og sögustund hjá Axel Nikulássyni sendiráðunauti í íslenska sendiráðinu, sem einnig er gamli sögukennarinn minn úr Fjölbrautaskóla Suðurnesja. Það reyndist hin besta skemmtun, og svo fóru flestir að skoða Kínamúrinn, en við fórum að skoða fólk. Á morgun er ferðadagur, og við græðum aftur tímann sem við töpuðum á leið út, þannig að þrátt fyrir 11 tíma flug til London leggjum við af stað klukkan 14 og lendum á Heathrow klukkan 18. Mikið er nú búið að vera gaman.
Kær kveðja,
Heiða

Tiufingurupptilguds @ Grapewire

Album from 2003 released on Geimsteinn Label "Tíufingurupptilguðs" of Heida & Heidingjarnir is now Available @ Grapewire
http://geimsteinn.grapewire.net/album/331

Hellvar í Kína - Bloggfærsla Heiðu # 2 & # 3

Elvar getting a Chinese Haircut (Photograph by Sverrir)
# 2
Gleðilegan verkalýðsdag! Hellvar og Vicky eru nú búin að fá nasaþefinn af alls kyns kínversku fíneríi. Eftir að hafa átt ansi erfiða nótt í 11 tíma flugferð frá London til Peking, var farið beint á hótelið og flestir fengu sér kríu. Um kvöldið fór hópurinn í nokkrar ævintýraferðir, og sá hluti sem lagði seinna af stað og labbaði um hótelhverfið endaði á einhvern furðulegan hátt á diskóteki sem var upp á 7. hæð. Þar voru innréttingar frá 9. áratugnum og kínversk ungmenni að dansa á dansgólfi í miðjunni, umkringd vörðum í einkenningsbúningum sem stóðu og pössuðu að allt færi vel og rétt fram. Vicky Pollard-stúlkurnar sem voru á svæðinu voru umkringdar aðdáendum sem eltu þær brosandi. Hápunktar gærdagsins, 30. apríl, voru tveir: Annars vegar þegar Hellvar og Eyrún gítarleikari Vicky Pollard skelltu sér í kareokí og spunnu m.a. íslenska texta við kínversk stuðlög, og þegar haldið var rækilegt rokkarapartý á hótelherbergi sem stóð framundir morgunn. Þar var hinn þýski trommari Olaf að bjóða fólki upp á að raka hanakamba og tvær stúlkur, ein úr hvorri sveit þáðu þá þjónustu við mikinn fögnuð (ég er ekki ein þeirra!!!). Í morgun hefur helmingur Hellvars, sá hressari, farið og kannað hinn svonefnda Silkimarkað. Það er skemmst frá að segja að við fengum nett kúltúrsjokk, því þar stóðu þúsundir bandbrjálaðra Kínverja að reyna með góðu eða illu að selja túristunum hluti sem þau þurftu ekki, á uppsprendu verði. Við komumst undan við illan leik, og erum nú á leið í hádegismat. Plön dagsins eru að finna heilsulind og finna veitingastað sem býður upp á hundakjöt, skjaldbökur og annað spennandi. Tónleikaröð Hellvar og Vicky hefst svo annað kvöld þegar sveitirnar leika í Midi Music School á svokölluðu Mini-Midi Festival. Þann 3. maí er svo spilað á Get Lucky Bar, þar sem heppnin verður með okkur, og 4.maí er það rokkbúllan MAO sem spilað er á. Mikil tilhlökkun er í hópnum, því heyrst hefur að kínverskir áhorfendur séu frábærir.
Þar til næst,
Heiða
# 3
Jæja, nú erú Hellvar og Vicky Pollard búnar að spila eina tónleika fyrir kínverska áhorfendur í Midi-skólanum, og ég verð að segja að mér er nærri allri lokið! Hvílíkt fólk og hvílík gleði sem bjó í mannskapnum...ég hef aldrei kynnst öðru eins. Báðar hljómsveitirnar fóru á kostum í spilamennsku og gáfu ekkert eftir. Dansgólfið var þétt og fullt af hoppandi og öskrandi glöðum ungmennum sem dönsuðu einhverja óútskýranlega blöndu af rokki og hringdönsum, sem leystust svo upp í snar-geðveiki. Allt var tekið upp á vídeó og fæ ég tónleika Hellvars senda heim þegar búið er að vinna þá, góð þjónusta það! Eftir tónleikana voru biðraðir af hressum krökkum sem vildu fá að stilla sér upp með hinum vestrænu rokkurum, fara í rokkpósur og láta taka af sér mynd. Svo var farið baksviðs og borðaður kínverskur núðluréttur (sem heitir nú bara núðluréttur hér...) og það var hress en þreytt hersing sem kom upp á hótel milli ellefu og tólf í gærkvöldi. Hápunktur ferðarinnar er enn tvímælalaust að fá að spila fyrir svona frábæra áhorfendur. Hápunktur númer tvö er hundakjötið sem ég, Elvar og Sverrir úr Hellvar gæddum okkur á í kvöldmat þann fyrsta maí. Hundur er góður...með miklu chilli og hvítlauk. Þar hafiði uppskrift dagsins.
Þar til næst,
Heiða